Lnianka (Lnicznik siewny) – zdrowotne właściwości pradawnej rośliny

Lnicznik siewnych (Camelina sativa) to roślina należąca do rodziny kapustowatych. W przeszłości naturalnie występowała na terenie Syberii, jednak człowiek doprowadził do rozsiewu lnianki praktycznie po całym świecie. Poznaj prozdrowotne właściwości lnianki i jej zastosowania w medycynie tradycyjnej.

Lnianka – czym jest, gdzie rośnie

W dawnych czasach lnicznik siewny służył jako roślina oleista, czyli taka, z której wyrabiane były przeróżne oleje. Lnicznik jest łatwy w uprawie, odporny na zjawiska atmosferyczne i wahania temperatury. Łodyga może osiągnąć aż 100cm wzrostu. Roślina posiada białe lub biało-żółte, mnogie kwiaty – jeszcze w XIX wieku w polsce lnicznik był uznawany za typowy kwiat polny. Obecnie jedynie z rzadka występuje na terenie naszego kraju.

Olej z lnianki – zastosowanie w medycynie ludowej

Już przed setkami lat olej z lnianki używany był na Syberii jako środek przeciwbólowy, wzmacniający odporność oraz poprawiający krążenie. Wierzono, że regularne zażywanie właśnie oleju z lnianki chroni przed wychłodzeniem organizmu, grypą i przeziębieniem. Nałożony na skórę, miał rozgrzewać, ale także zapewniać jej gładkość i przeciwdziałać tworzeniu się odcisków.

Już w XV wieku zaczęto sprowadzać nasiona lnianki z rejonów syberyjskich. Miastowi lekarze i cyrulicy z rejonów Rusi sprzedawali olej z lnicznika lokalnej arystokracji. Olej stał się pewnego rodzaju sensacją, polecaną przez bogate damy na wszelkie choroby, zwłaszcza dziecięce. Lnicznik miał ochraniać chorowite dzieci przed przedwczesną śmiercią z powodu popularnych wówczas chorób, takich jak ostre zapalenie płuc, ospa, różyczka czy schorzenia układu krwionośnego.

W ten sposób zasięg lnianki rozpościerał się coraz dalej od rodzimej Syberii. Zdecydowanie pomogła z tym łatwość uprawy oraz to, że roślina miała w zwyczaju rosnąć w stanie dzikim nawet na nieurodzajnych glebach. W końcu olej z lnianki przybył do Polski.

Zainteresowała się nim jednak nie szlachta, a chłopi. Pomimo skuteczności lnianki, polscy arystokraci nie byli nią zainteresowani z uwagi na niską cenę oleju. W tych czasach lnicznik był już mocno rozpowszechniony, przez co straciła na znaczeniu jako produkt egzotyczny. Polska szlachta wierzyła, że im coś droższe i pochodzące z najbardziej odległych źródeł, tym bardziej jest skuteczne.

Lnianka wróciła więc do swoich korzeni, medycyny ludowej. Chłopi znowu używali jej, aby zapobiegać chorobom dziecięcym, zapaleniu płuc, chorobom krążenia, a nawet… chorobie alkoholowej. Dopiero po drugiej wojnie światowej popularność lnicznika siewnego zaczęła słabnąć wraz z postępującą urbanizacją społeczeństwa. W tym momencie olej z lnianki staje się jednak coraz bardziej popularny ze względu na modę na zdrowe żywienie i produkty naturalne.

Lnicznik siewny – bogactwo właściwości zdrowotnych

Olej z lnicznika sporządza się z cały ziaren. Obfituje on w kwasy omega-3 i omega-6, przez co stanowi pożądany dodatek do diety.

Kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6 wpływają dobroczynnie na wzrok i układ nerwowy. Ponadto udowodniono, że regulują pracę układu odpornościowego, przez co zapewniają ochronę przed chorobami, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Poza tym, olej z lnianki działa pozytywnie na układ krwionośny, obniża zły cholesterol oraz optymalizuje poziom cukru we krwi.

Olej z lnianki – przeciwdziałanie chorobom skóry

Tego typu olej można stosować także zewnętrznie. Dobrze działa na atopowe zapalenie skóry czy owrzodzenia. Łagodzi ból, zapewnia szybsze gojenie się.

Udowodniono, że olej z lnianki może łagodzić podrażnienia (np. po goleniu), zapalenie mieszków włosowych i objawy trądziku. Wynika to z naturalnych właściwości nawilżających skórę oraz przeciwzapalnych. Delikatnie wmasowana w skórę niewielka warstwa olejku z lnianki przeciwdziała wysuszaniu, zwłaszcza w okresie zimowym.

Przy wcieraniu w paznokcie olej z lnicznika przeciwdziała łamliwości dzięki dużej zawartości dobroczynnych kwasów omega-3.

Olej z lnianki świetnie poprawia też kondycję włosów

Tego typu olej dobrze sprawi się jako kosmetyk nakładany na włosy.

W tym celu na początek należy najpierw przygotować naturalny “podkład” nawilżający pod olej – może to być np. żel lniany, żel aloesowy czy z bambusa. Po wysmarowaniu podkładem włosów na całej długości, olej z lnianki nanosi się rękoma, po czym delikatnie wczesuje grzebieniem bądź szczotką.

Po odczekaniu ok. 30 minut, całość powinno się zemulgować dobrą odżywką do włosów i ewentualnie umyć głowę szamponem. Taki zabieg, powtarzany dwa razy w tygodniu, dogłębnie nawilża włosy od środka, sprawia, że stają się bardziej sypkie i błyszczące. Sam koszt “kuracji olejem” jest natomiast znikomy.

Z czego składają się nasiona lnianki?

Olej z lnicznika to nawet w 90% wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Najpowszechniej występującymi kwasami są linolowy, linolenowy. Olej z lnianki zawiera także witaminę A, witaminę E, witaminę D.

W jaki sposób spożywać olej z lnianki?

Olej z nasion lnianki nadaje się do tworzenia marynat, a także jako dodatek do sałatek czy ryby. Nadaje potrawom wyrazisty smak. Zawodowi kucharze są zdania, że ten rodzaj oleju doskonale nadaje się do potraw rybnych, zwłaszcza śledzia i sandacza. Tego rodzaju oleju nie należy jednak smażyć, gdyż dymi i przypala się na patelni, a ponadto, poddany obróbce termicznej, traci prozdrowotne właściwości.

Z uwagi na bardzo delikatny smak i , olej z lnianki może stanowić także świetny dodatek do wszelkiego rodzaju zup, nadając im przyjemny smak.

Jak wspomniano powyżej, olej z lnianki można także używać w charakterze kosmetyku – na włosy, paznokcie i ciało.

Dawkowanie oleju z lnicznika

Jak w przypadku wielu olejów, nie ma potrzeby spożywania oleju z lnianki w dużych ilościach codzienne. 1-2 łyżki stołowe, na czczo lub podana do sałatki, pokrywają dzienne zapotrzebowanie na wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Już dziś wypróbuj olej z lnicznika

Spożywanie oleju z nasion lnicznika daje zauważalne, pozytywne efekty. Wiadomo to już od setek lat, bowiem właśnie ten olej występuje w medycynie ludowej co najmniej ośmiu różnych krajów. Olej ten stosuje się co najmniej od pięciu wieków, a najnowsze badania wykazują, że nie bez powodu uważany był dawniej za jeden z najzdrowszych dostępnych olejów.

Dzięki niemu możesz więc poprawić kondycję swojego układu odpornościowego, układu krwionośnego, włosów, paznokci czy nawet skóry. Nadaje się do stosowania zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Codziennie spożywanie oleju z lnicznika siewnego sprawia, że organizm jest sprawniejszy niż w przypadku używania jedynie tłuszczów zwierzęcych.

Dostępność oleju z lnianki

Pomimo spadku zainteresowania olejem z lnicznika w ostatnich latach na rzecz takich olejów jak lniany czy konopny, nadal jest to produkt łatwo dostępny na rynku.

Przechowywanie takiego produktu również nie powinno nastręczać dużych kłopotów. Olej z lnianki powinien być przechowywany w lodówce, nie powinien być narażony na działanie  promieniowania słonecznego ponieważ może tracić cenne właściwości w nim zawarte. Aby maksymalnie przedłużyć jego zdatność do spożycia, należy stosować powyższe zalecenia.